Chwasty też rośliny, pozwól im rosnąć... Woła do mnie sąsiadka z okna, gdy schylony i spocony odchwaszczam grządki. No, aż tak dobrotliwy nie jestem 🙂

Róże się przyjęły. Jak pisałem niedawno, przytargałem z Polski dwa krzaki - różę herbacianą i białą pnącą... Będą musiały się zmagać z nieurodzajną kamienistą szwarcwaldzką glebą

Nowi ludzie w firmie. Tak do końca nie wiedzą jak się zachować. Przyglądają się ukradkiem, na co trzeba zwracać uwagę...

Na pewno każdy zna ludzi, którzy stresują się każdą drobnostką. Mało tego, nawet przebywanie w ich pobliżu powoduje, że sami zaczynamy się stresować.

Magia chwili. Zainspirowały mnie trochę wypowiedzi komentujących wpisy o sensie religii. Czy religia jest również "przeżyciem magicznym"? 

Szumi wiatr. Jodły na wierzchu góry lekko falują. Gdzieś tam wysoko wieje pewnie mocniej. W dolinie to cichy pomruk. Wiatr i drzewa zmagają się ze sobą jak wielcy mocarze, giganci. Nic dziwnego, że nasi przodkowie widzieli  w żywiołach walczące tytany. Nie mogli zrozumieć przyrody, nie znali praw nią rządzących. My też mamy problem z wieloma rzeczami. Ciągle…

Chłód schodzi z ciemnego szwarcwaldzkiego lasu wraz z mgłą. Chłód jakoś łączy się z logiką i zdrowym rozsądkiem. Emocje są ciepłe. Logika i racjonalizm - chłodne. Mówimy nawet "na chłodno" coś przekalkulować.

W jednym z sierpniowych numerów Sterna przeczytałem artykuł “Pine Ridge” o północnoamerykańskim ludzie Lakota. Jedna z kobiet plemienia wytatuowała sobie na plecach taki napis: ”Lakota muszą zawsze istnieć na tym świecie, bo ziemia byłaby bez nas samotna”.

Czasami myślę o moim zmarłym bracie. Wyobrażam go sobie, jaki byłby dzisiaj. Jego śmierć w wypadku była ciosem dla rodziny. Moja mama przeżyła to najbardziej. Wiem, że pocieszenie znalazła w religii. Prawdziwe ukojenie. Do dzisiaj mówi o małym dwulatku - Aniołek.

Wybrać przejażdżkę na rowerze czy wieczorne nabożeństwo? Opowiadam się za tym pierwszym:-) Wydaje mi się, że moje myśli wtedy również biegną ku transcendencji.