Małego cyklu ulubionych myślicieli ciąg dalszy. Zacząłem od Mikołaja z Kuzy, bo jest to dla mnie prywatnie i bardzo subiektywnie „propagator i jeden z założycieli agnostycyzmu teistycznego”. Oczywiście mówię to po cichu, bo jak kardynała i legata papieskiego można wiązać z tak bezbożnym nurtem myślenia? Poza tym ten syn kupca spod Trewiru chyba jeszcze za bardzo nie wiedział, że kiedyś będzie coś takiego jak agnostycyzm-:)

Mikołaj z Kuzy. Natknąłem się na niego przypadkowo… Tak naprawdę nazywał się Nikolaus Krebs i pochodził z miasta Keus (Kuza). Matematyk, filozof, teolog… Wyprzedził swoją epokę. W XV w. mówił o dialogu religii, niemożliwości poznania prawdy i powiązaniu teologii z matematyką. Czy w ogóle można wiązać ze sobą świat liczb i świat religii? Okazuje się, że niektórzy próbowali…

Każdy z nas ma jakieś sukcesy. Ale często niechętnie o tym mówimy. Uważamy to za niezbyt skromne… No bo nie lubimy też osób, które nieustannie się chwalą… Które zarzucają nas swoimi nieustannymi sukcesami… Którzy przekonują nas ciągle, że ich życie jest idealne.

Jedziemy na kolejny konkurs muzyczny "Jugend musiziert"  To jeden z ostatnich mojej córki, bo kończy w tym roku szkołę muzyczną. I nie przewiduje raczej muzycznej przyszłości:-) 

Dzisiaj Plastichexenballe w naszym regionie. To “nietradycyjne”, bardziej nowoczesne bale przebierańców. Hexe, czarownice mają bardziej wyrafinowany, “plastikowy” wygląd. Choć widziałem też sporo tradycyjnych, szwarcwaldzkich czarownic – w drewnianych maskach i słomianych łapciach. Karnawał wchodzi powoli w centralny punkt zabawy. Ale jeszcze do “Schmutzige Dunstig” sporo czasu i wtedy nastąpi apogeum alemańskiego karnawału.

Rědna Łužyca, spšawna, pśijazna, mojich serbskich woścow kraj, mojich glucnych myslow raj, swěte su mě twoje strony. Hymn Serbołużyczan “Piękne Łużyce”

Śląskie Niebo. Nie, nie… To nie jest tytuł wiersza Eichendorffa, choć może i taki napisał:-) . To potrawa… Z wędzonego boczku, Kasslera (wędzonego, peklowanego schabu) i sosu z suszonych owoców …Babcia robiła “Schlesisches Himmelreich ” zawsze w Trzech Króli. Jakież było moje zdziwienie, gdy zobaczyłem tę potrawę w menu jednej z wrocławskich restauracji. Tradycje odżywają. Także w dawnej stolicy Śląska.

Ponieważ moja córka miała niedawno urodziny, jakoś pobłądziłem myślami po czasach mojej młodości. Wczoraj napomknąłem o egzystencjaliźmie… Zawsze mnie bardzo frapował. Jeszcze będąc nastolatkiem, byłem zakochany w jego zafascynowaniu… smutkiem. Bo prawdopodobnie wszystkie nastolatki lubią smutek… Nie ma to jak porcja dołującego smutku w młodości:-)

Od lat w pracy jestem namawiany, by wstąpić do związków zawodowych. I od lat – staję okoniem:-) Oczywiście jest sporo korzyści… Powiedzmy:-) Ale we mnie ciągle tkwi ta dziwna zadra… Przeciwstawiania się… Jakiegoś indywidualizmu… Dziwny zew przeszłości… Tak do końca niewytłumaczalny…

Dzień dziadka i babci. Wczoraj tak trochę podsłuchałem rozmowę córki z babcią (oj nieładnie, wiem 🙂 I byłem zszokowany, jak świetnie się obie rozumieją… Ciekawe, że dotyczy to tych pokoleń z kraja, a nie bezpośrednio:-) Może mają względem siebie więcej wyrozumiałości, której tak dzisiaj bardzo światu brakuje….