Seksualność wg pewnego agnostyka:-) Kończąc ten seksualny maraton, warto pokusić się o pewne podsumowanie. Natura (Bóg) sprawiła, że przekazywanie życia łączy się z jedną największych przyjemności na tym świecie. Pewnie inaczej mało które stworzenie zdecydowałoby się na potomstwo, mając na uwadze, ile nerwów i kłopotów to kosztuje. Dzisiejsza cywilizacja oddzieliła częściowo seksualność od przekazywania życia i wypada z tego tak samo korzystać, jak z najnowszych osiągnięć techniki. Nasi dalecy kuzyni, małpy człekokształtne czy delfiny uprawiają seks dla przyjemności i warto z nich brać przykład. Badania potwierdzają, iż częste uprawianie seksu odstresowuje, łączy się ze zdrowiem psychicznym i fizycznym.

Seksualność a biologia i kultura. Nie tylko religie ograniczają seksualność. Kultura, prawo (i biologia) wzbrania stosunków seksualnych blisko spokrewnionych osób. Ludzkość od dawna zauważyła, że rodzą się często z takich związków osobniki słabe i chore. Przykład faraonów czy niektórych rodów królewskich ukazuje to dobitnie. Parę lat temu w Niemczech wybuchła afera z parą rodzeństwa, które chciało zamieszkać razem i wychowywać swoje dzieci (z czwórki dwoje było upośledzonych). Rada Etyki Prawa stosunkiem 14 do 9 głosów wydała wyrok o liberalizacji prawa piętnującego kazirodztwo. Można się zapytać, dokąd zmierzamy jako gatunek? Czy własne poczucie wolności nas powoli nie zabija?

Seksualność w ewangelikaliźmie. Będę miał tutaj na myśli wspólnoty tzw II Reformacji a więc zwłaszcza baptystów, zielonoświątkowców, wolnych chrześcijan, czy kościół nowoapostolski. Kościoły te miały u zarania swego powstania ambicję upadobnić się do wspólnot pierwszych chrześcijan. We wszystkich praktykuje się chrzest dorosłych. Są tu najczęściej kościoły typu kongregacjonistycznego, gdzie najwyższą władzę stanowi zgromadzenie wszystkich członków zboru albo prezbiteriańskiego, gdzie rządzą tzw rady starszych, prezbiterów.

Seksualność w protestantyźmie. Będę miał tutaj na myśli najstarsze kościoły protestanckie: Ewangelicko-Augsburski (lutetański), Ewangelicko-Reformowany (kalwiński) i częściowo również anglikański.

Seksualność w prawosławiu. Mimo, iż wydawać by się mogło, że prawosławie to jedna z odnóg chrześcijaństwa, to występują pewne różnice w rozumieniu seksualności w porównaniu z katolicyzmem. Po pierwsze trzeba zaznaczyć, że kapłani prawosławni (oprócz biskupów) nie są celibatariuszami. Mają więc rodziny i uprawiają seks:-) Istnieje jednak słuszna tradycja, że w czasie spowiedzi nie wypytują małżonków o tematy alkowy, pozostawiając te sprawy ich własnemu sumieniu. Bowiem “Cerkiew prawosławna w stosunku do pożycia intymnego małżonków zajmuje stanowisko niezwykle powściągliwe i jednocześnie pełne zaufania w poczucie ich odpowiedzialności” jak stwierdzają “Podstawy Społecznej Koncepcji Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej” (§ XII. 3)

Seksualność a katolicyzm. Również wbrew pozorom zauważamy tu wiele interpretacji. Skupimy się jednak na dokumentach posoborowych. Zaszła tu bowiem znacząca zmiana. Chodzi o cel seksu małżeńskiego. A właściwie dwa cele, bo takie mniej więcej pojawiły się w nauczaniu mniej więcej w ostatnich 50 latach. Pierwszy się nie zmienił. Był od zawsze, a więc od założenia kościoła:-) Seks małżeński ma służyć prokreacji. Drugi natomiast to umacnianie miłości małżonków. Oczywiście jest jeden warunek… Mimo iż współżycie ma służyć umocnieniu miłości musi być zawsze “otwarte na prokreację”…

Seksualność w judaiźmie. Naród Tory, choć niezbyt dzisiaj liczebny, zaledwie kilkanaście milionów wyznawców, wywarł wielki wpływ na etykę wielu religii. Zwłaszcza chodzi tu o chrześcijaństwo i islam. Judaizm jest dzisiaj niezwykle podzielony i każdy z odłamów przestrzega własnych wymogów względem seksualności. Są chasydzi, żydzi ultraortodoksyjni, neoortodojsyjni oraz synagogi liberalne i wiele, wiele innych – pośrednich:-) Podana niżej charakterystyka seksualności będzie odnosić się do odłamu najbardziej konserwatywnego – żydów ultraortodoksyjnych.

Seksualność w islamie. Religia Mahometa wbrew pozorom nie jest jednorodna, często wiąże z sobą lokalne, arabskie tradycje i to one często nadają jej praktyczny wymiar w patrzeniu na seksualność człowieka.

Seksualność w hinduiźmie. W grupie religii hinduskich jest bardzo zróżnicowane spojrzenie na seksualność. Od ścisłego ascetyzmu po afirmacyjne kulty. Według hinduizmu seks jest jednak integralną częścią życia. – Kama, czyli erotyzm jest jedną z purusza artha, dróg człowieczego życia, podstawową ale najniższą zarazem.

Jak widzi seksualność buddyzm? Trzeba od razu coś ważnego podkreślić, jeśli chodzi o buddyjską moralność. Budda nie ustanowił żadnych moralnych przykazań podobnych do tych, które są zawarte w Biblii. I nie mówił ludziom, że jeśli tak i tak będą robić, będą źli. Dawał jedynie rady. Buddyzm proponuje człowiekowi coś takiego: „Jeśli będziesz tak robić, przyniesie ci to wiele problemów. Jeśli nie chcesz doświadczać tych problemów, przestań tak robić”.