Seksualność a religia. Seksualność to zew natury, który w nas drzemie. Coś bardzo naturalnego i oczywistego. Religie, właściwie wszystkie, pragną w jakiś sposób ten zew ograniczyć. Poza niektórymi sektami, jedynie tantryzm, religia na krawędzi hinduizmu, buddyzmu i lokalnych kultów, gloryfikuje seksualność. Uważa ona, iż przez akt seksualny i ćwiczenie jogi dochodzi do wyzwolenia duchowego. Bardzo pozytywne, nieprawdaż:-)

Śluby czystości. To coś innego niż celibat, który jest zobowiązaniem się do życia w bezżeństwie. Celibatariusz to w zasadzie “kawaler”, “singiel”, takie znaczenie ma np ten wyraz w języku włoskim.

Celibat. Jak było o księżach, to i musi być o celibacie. W Biblii tak naprawdę nic nie znajdziemy. Jezus zachęcał co prawda do życia w stanie wolnym, ale wiązało się to raczej z zapowiedzią czasów ostatecznych. Paweł Apostoł, sam prawdopodobnie stanu wolnego, zachęca do tego by starszych i biskupów we wspólnotach wybierać spośród żonatych mężczyzn, którzy się sprawdzili w rodzinie. Wtedy poradzą sobie i ze wspólnotą.

Kapłan. Wczoraj tak nieźle napsioczyłem, to dzisiaj chciałbym to trochę naprawić. I napisać o księżuniach, bo z wielu powodów znam ich sporo. Z wieloma jestem na „Ty”, niektórzy nawet co jakiś czas mnie odwiedzają. Nie boją się niedowiarka:-)

Zarzuty wobec kościoła cd. Wczoraj napisałem o tych, które uważam za pewną nadinterpretację. Bo spotykamy się często z prymitywnym, zakłamanym antyklerykalizmem. Dzisiaj o tych rzeczywistych. Oczywiście z mojego punktu widzenia. Jak wygląda mój prywatny antyklerykalizm:-)?

Zarzuty wobec kościoła. Wędrując po internecie, można znaleźć mnóstwo stron poświęconych otwartej walce z chrześcijaństwem. Jest też wiele blogów i całych wypowiedzi przeciwko katolicyzmowi. Wiele w pełni uzasadnionych, ale też mnóstwo wynikających z nieznajomości albo z jakichś osobistych traum i urazów.

Sukcesja apostolska. Podkreślana zwłaszcza u katolików i prawosławnych. Trochę unikana przez protestantów. To właściwie przekonanie, że biskupi są następcami apostołów. Poniekąd również, jeśli chodzi o tradycję, to przeświadczenie, że misja kościoła pochodzi od samego Jezusa, który przekazał pewną władzę Kefasowi, Piotrowi-Opoce.

Apostołowie. Dwunastu wybranych. Świadkowie i kontynuatorzy dzieła Jezusa. Oprócz Jana (i Judasza) wszyscy zginęli śmiercią męczeńską. Przez wieki historii tacy ludzie, co jakiś czas się pojawiali. Właściwie zawsze byli.

Czy religia inspiruje do moralnego życia? Wczoraj napisałem o negatywnych przykładach. Wielu bowiem religia zamyka a nie otwiera na drugiego człowieka. Jest oczywiście całe mnóstwo ludzi, którzy dzięki religii stali się kimś wyjątkowym. O nich dzisiaj.

Czy istnieje zależność między moralnością a religią? Każda religia odpowie twierdząco. Religia powinna prowadzić do moralności. Do moralnego życia. Ale czy jest tak zawsze? Oczywiście, że nie… Może być wręcz przeciwnie. Dzisiaj właśnie o takich zagrożeniach.