W ten sposób zostały ukończone niebo i ziemia oraz wszystkie jej zastępy [stworzeń]… Rdz 2, 1

Zastanawiam się ciągle nad miejscem naszego życia. A gdyby tak spojrzeć na całą naszą planetę? Naukowcy dochodzą do wniosku, że od samego początku sprzyjało nam szczęście. Albo szczęśliwy zbieg okoliczności, jak zwał tak zwał….

Młodą Ziemię chroniło bardzo silne pole magnetyczne – odkryli naukowcy. Dlatego istniejemy (…) Otaczające Ziemię pole magnetyczne jest kluczowe dla biosfery. To bariera osłaniająca kruche ziemskie życie przed strumieniem słonecznej plazmy, który płynie od naszej gwiazdy. Gdyby ziemski magnetyzm zniknął lub osłabł na stałe, wiatr słoneczny stopniowo zdmuchnąłby atmosferę. Powietrze zostałoby dosłownie wywiane w przestrzeń kosmiczną. Wszystko wskazuje na to, że tak właśnie stało się na Marsie… –KLIK.

A jeśli szczęście jest zjawiskiem totalnym i powszechnym? Tworzą je miliardy zbiegów okoliczności. Dlatego istnieje życie… Dlatego mamy świadomość… Dlatego mamy szansę na szczęście… 

Już nieraz pisałem, że jest to dla mnie wyraźniejszym dowodem na istnienie istot(y) nas przewyższającej niż to, co proponuje wiara religijna.

Jaka powinna być nasza odpowiedź? Przychodzi mi na myśl tylko jedno. Miłość. Wiem, że zabrzmiało to pompatycznie i na wyrost. Ale nic innego nie jest w stanie sprostać tym wszystkim zbiegom okoliczności. Najlepsza odpowiedź na to co nas ciągle, codziennie, do znudzenia spotyka – to miłość. Miłość do siebie. Do ludzi wokół. Do wszystkich stworzeń. Do naszej planety. I nie chodzi o to, by z tego powodu iść z głową w chmurach, unosząc się w jakimś ideowym amoku. Miłość to trudna codzienna walka i wiedzą o tym, ci, którzy na co dzień kochają… 

Ponad rok temu na tym blogu Salmiaki napisała w komentarzu: Zapomniałam o swej kwestii, „bez miłości nie istnieję” –KLIK.

Nic łatwiejszego i nic trudniejszego:-) 

Pozdrawiam 

Ceramik