Mojemu koledze z pracy zmarł tato. Jest Laotańczykiem i buddystą. Rozmawiając z nami zachowywał się normalnie i zupełnie nie był zrozpaczony. Dopiero później dowiedziałem się od kierownika, co się stało. Z ciekawości postanowiłem poczytać, jak buddyści podchodzą do śmierci.

Przeczytałem w dzisiejszym „Spieglu” – online wywiad z Seyran Ates, żyjącą w Niemczech, jedną z nielicznych kobiet imamów. Przyjechała jako 6-latka z Turcji do Niemiec wraz rodzicami. Skończyła studia prawnicze, przez lata pomagała muzułmańskim kobietom a teraz poprowadzi jako kobieta-imam liberalny meczet Ibn-Rushda-Göthego w Berlinie.

Ludzie wracają z urlopów. W południowych landach niemieckich Badenii i Bawarii właśnie skończyły się dwutygodniowe wakacje z okazji Pfingsten – Zielonych Świąt. Autostrady przepełnione. Karawany aut, kamperów….

Brzeczenie kosiarek do trawy zwykle budzi nas w sobotę. Niemcy uwielbiają mieć dokładnie przystrzyżoną trawę przed domem. Ma miejsce jakaś niepisana rywalizacja. Europa ma swoje rytuały.

Muzułmanie kończą 3 tydzień Ramadanu. Jeszcze tydzień i będą obchodzić wielkie święto Id al-Fitr – zakończenie postu. Znam wielu muzułmanów. O jednym chciałbym wam opowiedzieć.

Na moim dziale pracują 24 osoby. Jest 9 Niemców, 4 Rosjan (wszyscy to tzw. Niemcy Nadwołżańscy z Kazachstanu), 3 Polaków, 2 Laotańczyków, Węgier, Bułgar, Hiszpan, Turek, Afgańczyk i Kanadyjczyk. Szefuje nam Austriak. Prawdziwa wieża Babel, prawda 🙂 Oczywiście są problemy. Ale gdzież ich nie ma.

Wysłałem dzisiaj życzenia urodzinowe dla mojej cioci Józi. Mają tydzień czasu na dojście do Polski. Mam nadzieję, że kooperacja Deutsche Post i Poczty Polskiej stanie na wysokości zadania

Lato w pełni. Słońce pieści zalany turystami Szwarcwald. Wczoraj wieczorem para Japończyków rzuciła mi się pod samochód, bo robili zdjęcia ruchomym figurom w Domu Zegarów. Dopóki tu nie przyjechałem, nie wiedziałem, że zegar z kukułką właśnie ze Szwarcwaldu jest tak popularny. Kupują go zwłaszcza przybysze z Azji, Amerykanie i Brytyjczycy. Znajoma, która prowadzi sklep z pamiątkami, mówiła mi, że najlepiej sprzedaje się klasyczna wersja z szyszeczkami na łańcuchach naciągów. No i z odwieczną kukułką.

Dzisiaj już praca. Zwyczajny dzień. Pracuję w odlewni ceramicznej i w sumie całość polega na kontroli pracy maszyn. No i ludzi, bo takie jest zadanie szefa zmiany. Po niemiecku brzmi to Schichtfüher. Bardzo groźnie. Wiem.

Pusta autostrada. Wracamy do domu. Dawno temu był taki serial Autostrada do nieba. Anioł Jonathan pomagał ludziom wrócić na dobrą drogę.