Komary pokryły ziemię i bydło, cały proch ziemi w kraju egipskim zamienił się w komary… Wj 8, 13

Wędrowaliśmy w czwórkę zalesionym brzegiem Wisły. Niemiłosiernie cięły nas komary. Co jakiś czas spotykaliśmy podobnych wędrowców. Nagle na pustej przestrzeni nadrzecznego wału pojawiła się ta tablica – KLIK. Postaliśmy pod nią chwilkę. Żona przypomniała, że jej dziadek, żołnierz I Armii Wojska Polskiego, opowiadał, że Sowieci strzelali w plecy polskim żołnierzom, którzy chcieli pomóc powstańcom. 

A gdy świat marzeń dotyczy najnormalniejszych rzeczy… Powszednich i codziennych… W czasach wojny ludzie marzą, by życie wróciło do „normalności”. By można było spokojnie pójść do pracy czy do szkoły. Kupić rano chleb w piekarni. Prozaiczne rzeczy stają się niemożliwe…

Zatem granica między „możliwością” a „niemożliwością” istnienia nie jest czymś stałym. Przesuwa się wraz z sytuacją, okolicznościami i setkami innych ograniczeń. Kolega z pracy opowiadał, że niedawno obchodzili z żoną 17-stą rocznicę trzeźwości. I wspomniał, że jest to dla nich ważniejsze wydarzenie niż rocznica ślubu. W okowach nałogu proste rzeczy rownież wydają się niemożliwe…

I w jakiś sposób jest jak mówił stary Hegel… Najważniejszą kategorią w filozofii jest duch, który wyobcowuje się i ponownie jedna ze sobą. Äußerlichkeit […], in welchem das Subjekt sich nur auf sich bezieht. Zewnętrzność, w której podmiot odnosi się tylko do siebie… Kreujemy swój świat tak jak nam pozwalają okoliczności, ale nasza natura jest na swój sposób …buńczuczna. Chce więcej i więcej. Ma nieposkromiony apetyt. I gdy zmienią się okoliczności, gdy skończą się czasy wojny czy człowiek wyzwoli się z okowów nałogu, zobaczy rzeczywistość inaczej, i będzie marzył o czymś jeszcze większym. Swoista …dynamika marzeń i pragnień.

Zresztą i dalej jest bardzo dynamicznie… Axel powtarza, że „do końca życia będzie alkoholikiem”, z nałogiem musi walczyć każdego dnia. Podobnie ludzkość ciągle musi uważać, by agresja i chęć odwetu nie pokonały zdrowego rozsądku. Dynamika jest w nas. Teza ciągle szuka swojej antytezy. A powstała heglowska synteza jest znowu chwilowa. Za jakiś czas spotka swoją antytezę. Dialektyka myśli. Dialektyka marzeń. Dialektyka nas samych.

I poszliśmy dalej… Krainą wiślanych komarów… Pod tablicą ktoś złożył nieśmiały bukiecik stokrotek…

Pozdrawiam

Ceramik