Nawet nie wiedziałem, że jest taka apka na komórkę, która po skierowaniu kamery smartfona na nocne niebo w kierunku odpowiedniej gwiazdy, powie nam dokładnie, co to za gwiazda i gdzie leży. Musiałem pewnie po to przeczytać rozważanie Sternenhimmel, gwiaździste niebo...

W rozważaniu Sprachlos, niemy... znajdujemy znowu opis pewnego wydarzenia biblijnego. Też chodzi o dziecko. I podobnie jak w przypadku Izaaka, rodzice nie są już najmłodsi. Przesuwamy się jednak o kolejne tysiąc lat i jesteśmy już blisko czasów, gdy urodził się Jezus

O przekraczaniu własnego myślenia. Tak jawi mi się dzisiejsze adwentowe rozważanie – Gut so!, Dobrze tak! Mamy w sobie tak tendencję, aby wszystko chronić, co łączy się z naszym sposobem myślenia. Wynika to w jakiś sposób wręcz z naszej biologii. Z prawa zachowania i obrony naszego gatunku.

Czy rzeczywiście nic nie jest niemożliwe, nichts ist unmöglich? Zastanawiałem się już nad wszechmocą Boga. I tam wspomniałem o rozumowaniu Kartezjusza. Dzisiaj w ramach adwentowego rozważania będzie o wszechmocy w kontekście ludzkiego śmiechu.

Unterm Strich, sedno w tym… - opowiada o młodej pani pastor, Corinnie Seeberger, która została wezwana do swojej parafianki w szpitalu. Zdarzył się wypadek i podczas prac w ogrodzie zginął mąż. Ponad 70-letnia kobieta jest w rozpaczy.

Nowo-narodzony, Neu-geboren to człowiek, który pyta się skąd, dlaczego i dokąd zmierza. Tak przekonuje dzisiejsza adwentowa myśl. To również odczucie swojego najgłębszego sensu i tożsamości…

Kiedy przychodzi nam coś bardzo łatwo? Po niemiecku spielend leicht (po polsku mówimy też z dziecięcą łatwością). Według autora tego rozważania musi być spełniony warunek bezpieczeństwa.

Hoffnungsschimmer, Brzeżek nadziei, to dla wierzących światło, które daje Bóg. W przejmującej nocy, kiedy wszystko wydaje się beznadziejne, to światło wydaje się jedynym ratunkiem.

Człowiek został stworzony, by być początkiem – pisze żydowska filozof Hannah Arendt. Kiedy przypatrujemy się obdarzonemu świadomością człowiekowi, możemy wskazać kilka prawdopodobnych scenariuszy.

Nieraz tutaj zastanawiałem się nad doskonałością. I rozważanie Gnadenlos perfekt, Bezlitośnie doskonały, to kolejne abstrakcyjne dumanie o czymś, czego na co dzień nie ma. Nie ma doskonałych ludzi tak jak nie ma doskonałych owoców (autor wspomina o brzoskwini), rzeczy, idei politycznych, społecznych i religijnych. Wszystko jest trochę …nadpsute.