Nasze wyobrażenie o świecie. Czy świat jest takim, jaki go widzimy, słyszymy i czujemy? Czy nasze pięć zmysłów wystarcza, by go ogarnąć? Czy nasz rozum wyciąga z tego wszystkiego właściwe wnioski? To tylko część pytań, jakie się z tym wiążą…

Wczoraj padło zdanie, że człowiek dla siebie samego jest zagadką. Nieodgadnioną. Co to znaczy? Że nie wiemy, kim naprawdę jesteśmy? Na pewno wiąże się to z Wielkimi Pytaniami, które niedawno roztrząsałem.

Wyobrażenie o sobie. Pytamy się często wzajemnie, jakie mamy wyobrażenia o innych, o Bogu, o postaciach fikcyjnych z książek... A jakie mamy wyobrażenie o sobie samym?

O czym myślisz? To chyba jedno z najczęstszych pytań. Zwłaszcza wtedy, gdy sprawiamy wrażenie nieobecnych. Błądzimy myślami, myślimy o niebieskich migdałach, łamiemy sobie głowę... Można to różnie nazywać...

Żyjemy w czasie pokoju. Chyba jesteśmy jednym z nielicznych pokoleń, które nie doświadczyło wojny. Oczywiście mówię o naszym regionie, bo przecież wojny ciągle trwają

Czas to również nasze życie. I życie to czas. Szczególny. Są różne modele. Niektórzy żyją właściwie dla siebie. A więc czas swojego życia poświęcają sobie. Inni wręcz oddają swoje życie innym

Ostatnio zastanawiam się nad czasem. Jest mnóstwo powiedzeń na temat czasu. "Czas leczy rany", "Czas to pieniądz" czy "Wszystko ma swój czas"... Czas można znaleźć, tracić, marnotrawić... A na co dzień czas płynie albo ucieka 🙂

Czy czas raz biegnie szybciej a raz wolniej? Mamy czasami takie subiektywne przeczucie. Zwłaszcza chwile radosne jakby ulatywały w okamgnieniu. Natomiast gdy się nudzimy czy powtarzamy w nieskończoność tę samą czynność – czas niemal się zatrzymuje.

Młodość ducha. Nie mamy raczej  problemów ze zdefiniowaniem młodości ciała. Jędrne, młode ciało zawsze jest atrakcyjne samo w sobie...

Wyzwolenie. Zastanawiam się czasami, co sam przed sobą ukrywam. Czy to jest aż taka tajemnica, że zmieniłaby całkowicie moje życie? Więc lepiej, by nie wychodziła na jaw… I żyję dalej po swojemu choć w zakłamaniu, bo tak mi wygodniej…