Hibiskus na moim ogródku niedługo będzie kwitł. W sumie nic w tym dziwnego, ale w tym klimacie, na wysokości prawie tysiąca metrów ciężko hodować roślinę prawie że tropikalną. Jest też nazywany różą chińską, albo ketmią. Przetrzymał już jedną szwarcwaldzką zimę. A więc zahartowany w boju:-)

Ostro walczę w moim ogródku, ale chwasty i tak wyrastają. Choćbym nie wiem, co robił. A chwasty tu w Niemczech są podobne jak w Polsce. Przykłady szeroko znane to: gwiazdnica pospolita (jej nienawidzę najbardziej, bo bluszczy się wkoło), wyka drobnokwiatowa (nieprzyjemna w dotyku) no i oczywiście król chwastów – perz właściwy (bo urośnie nawet na kamieniu:-).

Znowu kopię w moim ogródku. Surowa szwarcwaldzka ziemia nie pozwala za dużo. Najwięcej zbieram kamieni. Dziwne zbiory 🙂 Sadzę tulipany, które zakwitną na wiosnę. Cebulki muszą przezimować, by wiosną wydać motyle kwiaty.

W Niemczech atmosfera przedwyborcza. Już za tydzień wybory. Zwykle frekwencja jest wysoka. Ostatnio głosowało ponad 70 % uprawnionych. Niektórzy nie śnią nawet o czymś takim… Każdy chce być ważny i… głosuje.

Polak – złodziej… Niemiec z podejrzliwością patrzy na swojego wschodniego sąsiada. Że mu np. odbierze jego śliczne Audi. To stereotyp, slogan, ale często funkcjonuje np w kawałach. Mam zwykle w zanadrzu kontra kawały albo pytam Uwego lub Hansa, czy wiedzą, ile pociągów z polskimi dobrami wyjechało w czasie wojny na zachód. I kto tu jest złodziejem? 🙂

Naszemu Kanadyjczykowi urodziło się dziecko. Nie za bardzo zaplanowane, z tego, co mówi. Ale mam nadzieję, że to będzie taka dodatkowa mobilizacja do odpowiedzialności. Bo do tej pory, to różnie bywało 🙂

Już pisałem kiedyś, że w pracy mam bardzo międzynarodowo. Kanadyjczyk i Hiszpan się pokłócili. Jakieś… pół roku temu. Poszło o to, że Kanadyjczyk nazwał Hiszpanię „krajem Trzeciego Świata”. Hiszpan uniósł się dumą jak to prawdziwy torreador i nie odzywa się do „klonosyropojada” (po niemiecku brzmi to lepiej – Ahornsirupfresser) jak go nazywa.

Posprzątaliśmy piwnicę. Były nawet jakieś stare zabawki naszych dzieci. Coś w rodzaju koła garncarskiego z wysuszoną na wiór kolorową gliną. Mnóstwo rzeczy poszło do wyrzucenia. Część pójdzie do tzw Sperrmülla, czyli do śmieci wielkogabarytowych, przeznaczonych do wywózki.

Pusty dom. Wczoraj tłumy a dzisiaj pusto. Nikt jeszcze nie wrócił, więc wykorzystuję czas. I myślę...

Dzisiaj pierwszy dzień w szkole w Badenii-Wirtembergii. Zaczynają wszyscy oprócz pierwszaków. Ci dopiero w piątek. Jadąc do dentysty a właściwie chirurga szczękowego, odebrałem córkę z praktyki w szpitalu. Kupiliśmy opakowanie do prezentu, przeciskając się w centrum handlowym przez całe tłumy szkolniaków z listami zakupów. Po godzinie przedzierania się, tłum wypluł nas przy jakieś kasie.