Pan rzekł do mnie: «Pokochaj jeszcze raz kobietę, która innego kocha… Oz 3, 1

Starsza córka przed wyjazdem do Anglii rozpoczęła cykl spotkań ze starymi znajomymi. Jest bardzo zżyta ze środowiskiem naszego miasteczka. Tu przez lata grała w miejskiej orkiestrze. Zresztą cała jej klasa w gimnazjum była takim ewenementem. Prawie wszyscy angażowali się w lokalnym środowisku. Teraz rozjechali się po świecie. Ale ciągle chętnie się spotykają. To bardzo ciekawe. Podobnie jest w przypadku mojej żony. Do dzisiaj odwiedza licealnych przyjaciół. U mnie inaczej. Więcej znajomości, które przetrwały próbę czasu, pochodzi z czasów studenckich. Z liceum zaś  to zaledwie trzy osoby, z którymi co parę lat się spotykam…

W związku z rozważaniami o „nadświadomości” przypomnieli mi się również prorocy z tradycji judeochrześcijańskiej. Sama nazwa „prorok” po hebrajsku znaczy „widzący”. Posłani przez Boga mieli najdziwniejsze zadania. Głównym jednak zawsze było wzywanie do nawrócenia i ostrzeganie ludzi przed gniewem Jahwe. Nie wiem, jak Wam, ale mi zawsze gdy czytam teksty prorockie, towarzyszy dziwny nastrój. Takie „mrowienie” gdzieś z tyłu głowy;-) Nie wiem, czy to rodzaj strachu, czy jedynie jakiegoś podniosłego nastroju… Wypowiadane przez proroków zdania są jedyne w swoim rodzaju… Mają w sobie jakiś …ostateczny wydźwięk. Ciąży nad nimi coś w rodzaju wyroku. Może to jedynie swoiste napięcie, czy ich przepowiednia się spełni… Albo okaże się jedynie nawiedzonym bełkotem;-)

Ozeasz to dla mnie najdziwniejszy prorok. Nie ze względu na to, co napisał, bo właściwie miał to samo zadanie, co inni prorocy – wzywał do nawrócenia lud Izraela. Raczej dziwny ze względu na swoje życie. Jahwe kazał mu ożenić się z …prostytutką a ta go ciągle zdradzała;-) Wychowywał nieswoje potomstwo, bo wymagający Bóg zakazał mu współżycia z żoną. Oczywiście dla nas to nonsens, ale podobno kryło się w tym głębsze znaczenie. Jahwe chciał uzmysłowić Ozeaszowi, jak lud Izreala traktuje swego Boga. Wiarołomstwo, zdrada, grzech było codziennością tego ludu. I nieszczęśliwe małżeństwo Ozeasza miało być tego alegorią. Ogólnie prorocy nie mieli łatwego życia. Izajasza cięto piłą, Jeremiasza według żydowskiej tradycji ukamienowano, Daniela rzucono lwom… Ale chyba „męczeństwo” Ozeasza było najbardziej dotkliwe;-)

Czy jest to koszt życia w „nadświadomości”? Życie codzienne odchodzi gdzieś na plan dalszy. Zresztą widać to i u proroków innych religii. Są wyobcowani, żyją najczęściej gdzieś poza swoją społecznością. Ale podobne nastawienie widzimy też u pasjonatów, kreatywnych naukowców czy ludzi owładniętych jakąś ideą… Nie żyją tak naprawdę rzeczywistością… Może zakosztowali w czymś bardziej wartościowym 😉 A ich życie ma sens jedynie w powiązaniu z czymś „wielkim”;-) „Nadświadomość” wymaga więc ofiar i podporządkowania innym, wręcz nieludzkim zasadom…

Gdy pomyślę o Ozeaszu, chyba jednak wolę moje proste życie;-)

Pozdrawiam

Ceramik