Mądrość człowieka rozjaśnia jego oblicze, tak iż surowy wyraz jego twarzy się zmienia… Koh 8, 1

 

Mój ogródek się budzi. Kiełkują krokusy i tulipany. W porównaniu do zeszłego roku ponad miesiąc wcześniej. Jest ciepło, mnóstwo wilgoci, ziemia jeszcze tydzień temu przykryta grubym śniegiem ,nie zdążyła porządnie zmarznąć…

Czy nowe idee próbują zastąpić stare? W zeszłym wpisie zastanawiałem się, czy po starych ideałach pozostaje puste miejsca, czy szukamy innych. Na siłę… A może niektórzy wolą, by pozbyć się starych ideałów? By odeszły wraz z starymi ludźmi;-)  I mieć swobodę… Nieraz np słyszymy, że można wszystko robić, czego nie zabrania prawo. Pozostała bowiem pewna pustka po honorze i godności. To, co kiedyś regulowała etyka, dobre wychowanie – okazało się przeżytkiem…

Dawniej nawet poszczególne grupy zawodowe miały swoje kodeksy etyczne. Tak jak dzisiaj np lekarze mają swoją przysięgę Hipokratesa, nauczyciele mieli swój kodeks zawodowy. W tym z 1872 r. czytamy,  że „nauczycielki, które wychodzą za mąż bądź angażują się w romanse dostaną natychmiastowe wypowiedzenie” 😉 Oczywiście możemy się z tego śmiać, ale niektóre zapisy naprawdę mogą nas pozytywnie zadziwić…

Ale o tym nie miała być mowa. Przy omawianiu „przemijania” ideałów warto wspomnieć o czymś bardzo ważnym, Otóż od conajmniej stu lat (może nawet dłużej) widzimy pewien konflikt etyczny w ludzkim świecie. A właściwie lepiej to inaczej nazwać – dzisiaj mówi się o dwóch etykach, których drogi się rozeszły i naprawdę trudno będzie im się znowu spotkać. Są to: etyka tradycyjna i etyka autentyczności (nazywana też etyką komunitarną). Pierwsza, ma swe źródła w racjonalistycznej tradycji starożytnej (Arystoteles) i chrześcijańskiej koncepcji moralnej (Tomasz z Akwinu) – mówi, że wartości są  uniwersalne i obiektywne. Druga natomiast, mająca swe źródła w indywidualizmie,  idzie w stronę subiektywizmu.

I tak na całe nasze powyższe rozważania o ideałach wypada spojrzeć pod tym właśnie kątem. Może się bowiem okazać, że dla wielu ludzi pewne ideały tak łatwo nie przemijają. Dlaczego tak jest i co się z tym wiąże?

To już jednak jutro…

Pozdrawiam

Ceramik

Reklama

4 myśli na temat “Mądrość człowieka rozjaśnia jego oblicze, tak iż surowy wyraz jego twarzy się zmienia… Koh 8, 1

  1. I na szczęście są tacy ludzie. Tylko w zalewie informacji nieciekawych giną. Czasami kiedy ujawni się taki idealista z przekonania patrzymy z zazdrością i pytamy siebie. A ja? Jak to jest ze mną. Serdeczności

    Polubienie

Skomentuj

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie z Twittera

Komentujesz korzystając z konta Twitter. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s