Niech każdy bada własne postępowanie, a wtedy powód do chluby znajdzie tylko w sobie samym, a nie w zestawieniu siebie z drugim… Gal 6, 4

Jedziemy do Warszawy. I przed chwilą mieliśmy stłuczkę. Facet wjechał nam w tyłek. Na szczęście nic się poważnego nie stało. To auto szwagra i on biedny będzie się zmagał z kłopotami z tym związanymi. 

I tak siedzę sobie jako pasażer w aucie ze strzaskanym tyłkiem, ale mogę przecież dumać i pisać. A dumałem wczoraj o medialnym posłuchu i związanym z tym braku indywidualnego myślenia. I przyszło mi na myśl dzisiaj, że w sumie działa u nas ciekawy filtr. Słuchamy informacji wybiórczo. Szybciej przyjmiemy informację od osoby, którą lubimy niż od tej, której nie darzymy sympatią. Mało tego, uznamy za prawdę coś, co powie nam polityk z naszej ulubionej opcji, nawet gdy to twierdzenie jest bardzo niepewne i naciągnięte. Jesteśmy wybiórczy i subiektywni i trudno nam to zmienić. Chcemy słyszeć coś, co nam światopoglądowo odpowiada a „zasłaniamy uszy” przed czymś niepożądanym. 

Taka sytuacja. W firmie nasz znajomy, gość, którego darzymy sympatią, zostaje oskarżony o mobbing. Nie chce nam się wierzyć i szukamy wszelkich możlliwych tłumaczeń. Dopiero otwierają nam się oczy, gdy poznajemy rzeczywisty bieg wydarzeń.

Nawet wczorajszy przykład, który podałem. Do wielu słowa o ekologii i braku odpowiedzialności za środowisko po prostu nie docierają tylko dlatego, że wypowiedział je Karol Wojtyła. Do innych te słowa nie dotarłyby, gdyby wypowiedziała je Greta Thunberg 🙂 

Czy stać nas wznieść się na pewien poziom niezależności i obiektywizmu? Czasami jest to ogromnie trudne… 

Pozdrawiam 

Ceramik